Bull of Pope Urban VI from April 22, 1382 (Q2727)

Papież Urban VI, na suplikę opata i konwentu cystersów w Lubiążu, poleca trzem wymienionym egzekutorom, by poprowadzili sprawę sądową zgodnie z treścią papieskiego pisma, skierowanego niegdyś do Piotra z Kunzendorfu, dotyczącego procesu między klasztorem lubiąskim a książętami oleśnickimi Konradem II i Konradem III. Gdyby zaś wszyscy trzej egzekutorzy nie mogli być jednocześnie obecni, to sprawę ma poprowadzić biskup wrocławski i jeden z dwóch pozostałych egzekutorów. Cystersi lubiąscy wszczęli bowiem niegdyś w Kurii Rzymskiej spór sądowy przeciwko książętom oleśnickim, oskarżając ich o zbrojną napaść na klasztor. Sprawa trafiła najpierw przed kardynała Giovanniego da Amelia, a potem przed kardynała Bartolomea Mezzavacca. Po wykonaniu szeregu czynności procesowych w Kurii Rzymskiej, papież polecił kanonikowi wrocławskiemu Piotrowi z Kunzendorfu, by w kraju przesłuchał świadków i zapoznał się z dokumentami strony klasztornej. Piotr przekazał swoje uprawnienia Wacławowi, prepozytowi kościoła Św. Krzyża we Wrocławiu, jednak Wacław zmarł wkrótce po podjęciu działań procesowych, więc klasztor poprosił papieża o wyznaczenie innych osób do przeprowadzenia wymaganych czynności. Cystersów lubiąskich reprezentował w sądzie mistrz Bartolino da Piacenza oraz jego substytut Mikołaj Gliwicz, zaś oskarżonych reprezentował mistrz Giso Katzmann z Fritzlaru oraz jego substytut Jerzy z Legnicy.